Plastmed
PLASTMED
ZDROWIE URODA RODZINA
Plastmed Français
Plastmed Nederlands
Plastmed English
Plastmed Polski


Czy sepsa jest taka groźna?

Sepsa to reakcja organizmu na rozwijające się zakażenie. Obecnie definiuje się ją jako zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej wywołany zakażeniem. Aktualnie do rozpoznania sepsy nie jest niezbędne stwierdzenie obecności drobnoustrojów we krwi, aczkolwiek w większości przypadków dochodzi do rozsiewu drobnoustrojów ze źródła zakażenia właśnie drogą krwioobiegu. Najczęściej przyczyną sepsy są zapalenie płuc i infekcje układu moczowego, lecz u osób predysponowanych może ją wywołać każda inna infekcja. Z bakteriologicznego punktu widzenia przyczyną sepsy może być każdy drobnoustrój, stosunkowo rzadko są to pasożyty, wirusy i bakterie atypowe.


Rodzaj drobnoustroju wywołującego zakażenie związany jest często z czynnikiem ryzyka i miejscem zapoczątkowania zakażenia. Na przykład źródłem zakażenia krwi gronkowcem złocistym sa ropne zmiany na skórze i tkankach miękkich. zapalenie płuc, oraz cewniki umieszczone w naczyniach krwionośnych. Zakażenia krwi paciorkowcami kałowymi pochodzą z zakażeń układu moczowego, pokarmowego i jamy brzusznej, natomiast posocznice pneumokokowe wywodzą się głównie z zapaleń płuc. Meningokokowym zapaleniom opon mózgowo-rdzeniowych u dzieci często towarzyszy zakażenie ogólnoustrojowe o tej samej przyczynie. Zakażenia jamy brzusznej, zapalenia płuc i układu moczowego są najczęściej punktem wyjścia zakażeń ogólnych.

sepsa

Praktycznie wszystkie poznane bakterie mogą wywołać posocznicę. Często punktem wyjściowym może być tzw. ognisko pierwotne zakażenia. Może to być np. zakażenie pęcherzyka żółciowego, zakażenie dróg moczowych, ropień skóry, czy np. zapalenie pępka u noworodka, z którego bakterie z krwią zostały przeniesione do odległych narządów czy tkanek człowieka, rozprzestrzeniając w ten sposób proces zapalny. Bakterią najczęściej kojarzoną z piorunującymi postaciami ciężkiej sepsy jest dwoinka zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (Neisseria meningitidis). Sepsę, której towarzyszy niewydolność co najmniej dwu narządów lub układów (MOF, MODS) nazywamy ciężką sepsą. W chwili, gdy dochodzi do rozwoju niewydolności krążenia nie reagującej na standardowe leczenie mówimy o wstrząsie septycznym.


Aktualnie uważa się, iż podstawowym czynnikiem inicjującym sepsę jest endotoksyna bakteryjna. Uwalniana jest ona w momencie zniszczenia komórki bakteryjnej, czy to przez naturalne mechanizmy odpornościowe, czy to chemioterapeutyki. Uwolniona endotoksyna wiązana jest w osoczu krwi przez specyficzne białko wiążące, tworząc trwały kompleks. Kompleksy te są rozpoznawane przez komórki odpornościowe za pomocą specyficznego receptora błonowego. Związanie kompleksu przez receptor wywołuje reakcję pod postacią uwalniania cytokin. Cytokiny te, a właściwie reakcja narządów i tkanek na nie są odpowiedzialne za obraz kliniczny sepsy. Jako reakcja zapalna o dużym nasileniu sepsa jest przyczyną uszkodzenia i dysfunkcji komórek organizmu, co może wtórnie prowadzić do zespołu niewydolności wielonarządowej. Jednak niezależnie od czynnika inicjującego rozwój objawów sepsy zależny jest od działania cytokin prozapalnych.


Obraz kliniczny sepsy zależy od stopnia zaawansowania całego procesu. W początkowym okresie są to objawy ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (przyspieszenie czynności serca, przyspieszony oddech, temperatura ciała powyżej lub poniżej normy, liczba leukocytów powyżej lub poniżej normy). Dodatkowo mogą być obecne objawy określonego zakażenia, np. zapalenia płuc. W przypadku braku, lub nieodpowiedniego leczenia pojawiają się objawy niewydolności określonych narządów i układów.


W rozwoju tych zaburzeń funkcjonuje mechanizm błędnego koła, polegający na nasileniu zaburzeń pracy jednego układu przez dysfunkcję drugiego, który sam podlega niekorzystnym wpływom pierwszego (sprzężenie zwrotne dodatnie). W rzeczywistości jest to mechanizm wieloukładowy i zachodzące zmiany są połączone skomplikowaną siecią powiązań. Efektem jest zazwyczaj zespół niewydolności wielonarządowej, często prowadzącego do fatalnych następstw. Podstawą i warunkiem niezbędnym do prowadzenia skutecznego leczenia sepsy jest eliminacja źródła zakażenia. Wszystkie inne zaburzenia leczone są objawowo.


Zakażenie sepsą jest globalnym problemem zdrowotnym, i choć dokładne dane epidemiologiczne mogą się różnić w zależności od regionu i źródła, to sepsa jest powszechnym problemem. Szacuje się, że na całym świecie występuje wiele przypadków sepsy rocznie.


Według organizacji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i Global Sepsis Alliance (GSA), sepsa jest jedną z głównych przyczyn zgonów na całym świecie. Szacuje się, że każdego roku sepsa dotyka miliony ludzi i prowadzi do setek tysięcy zgonów.


Jednym z problemów w określeniu dokładnej liczby przypadków sepsy jest to, że definicja sepsy i jej kryteria diagnostyczne mogą się różnić w zależności od organizacji i krajów. Ponadto, nie wszyscy pacjenci z sepsą są hospitalizowani, a niektóre przypadki mogą pozostawać nierozpoznane lub niewłaściwie zdiagnozowane.


Ważne jest, aby zrozumieć, że sepsa jest poważnym stanem i może wystąpić u ludzi w różnym wieku i stanach zdrowia. W miarę poprawy w zakresie diagnostyki i świadomości na temat sepsy, liczba przypadków, które są rozpoznawane i leczone, może się zwiększać. Jednak sepsa nadal pozostaje wyzwaniem w opiece zdrowotnej na całym świecie i wymaga dalszych badań i działań w celu poprawy jej rozpoznawania i leczenia.



2006 plastmed.pl
Osoby online: 191
Zdrowie, ile Cię trzeba cenić ten tylko się dowie, kto Cię stracił ...