AIDS i etapy zakażenia HIV

Infekcja HIV, także jej ostatnie stadium, czyli choroba AIDS, przebiega u różnych osób bardzo różnie, zarówno pod względem jej rozwoju w czasie, jak i obserwowanych objawów. Po zakażeniu, zwykle w ciągu dwóch tygodni organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała do zwalczenia wirusa.

Fakt zakażenia może, ale nie musi, dać o sobie znać. Objawy, jeśli wystąpią, bywają łagodne lub ostrzejsze i często uznaje się je za infekcję grypową lub inną. Pojawiają się w ciągu pierwszych kilku miesięcy od wtargnięcia wirusa do ustroju - najczęściej po paru tygodniach - i utrzymują się około jednego tygodnia.

Są to następujące objawy, z tym że nie muszą one występować wszystkie naraz:

-powiększenie węzłów chłonnych w obrębie szyi, pod pachami i w pachwinach,
-utrata apetytu i/lub spadek wagi,
-potliwość,
- podwyższona temperatura utrzymująca się dłużej niż tydzień,
-przewlekła, a przynajmniej długotrwała biegunka,
-suchy kaszel nie związany z paleniem papierosów, przeziębieniem czy grypą,
-grzybica jamy ustnej z charakterystycznym białym nalotem lub nadżerkami,
-obrzmienie śluzówki jamy ustnej, języka i pochwy,
-wysypka na ciele,
-chłoniak - nowotwór układu limfatycznego.

Po tej wczesnej reakcji organizmu na zakażenie przychodzi okres bezobjawowy, czyli stadium tzw. utajonego nosicielstwa. Następuje intensywne namnażanie się wirusa w tkance limfatycznej oraz stopniowy spadek poziomu limfocytów.

Zakażony ma normalne samopoczucie - wygląda i czuje się zdrowo. Mijają lata - najczęściej kilka, rzadziej około dziesięciu, wyjątkowo nawet kilkanaście - zanim w następstwie obniżania się odporności wystąpi pełny obraz choroby. Ostatnie stadium infekcji HIV czyli pełno objawowa choroba AIDS, rozwija się dość gwałtownie, gdyż system odporności jest tak zniszczony przez wirusa, że organizm pozostaje całkowicie bezbronny wobec ataków różnych groźnych chorób.

Typowe choroby towarzyszące AIDS to: zapalenie płuc, gruźlica, opryszczka, półpasiec, mięsak Kaposiego (bardzo złośliwy nowotwór), zespół otępienia oraz inne zakażenia wirusowe, bakteryjne i grzybicze. Najczęściej spotykane objawy to: duszności, gorączka, ciężkie biegunki, nudności, bóle głowy, zaburzenia pamięci i uwagi, gwałtowne wahania nastroju, bóle gardła i trudności z przełykaniem, zamazane widzenie aż do utraty wzroku, spadek ciężaru ciała aż do ogólnoustrojowego wyniszczenia.

Jak dotąd nie ma skutecznej metody leczenia AIDS, nie wynaleziono też szczepionki, która by zapobiegła tej chorobie. Leki (przede wszystkim AZT i ZDU), które zaczęto stosować ostatnio u zakażonych w okresie utajonego nosicielstwa, wydają się spowolniać progresję infekcji HIV w kierunku pełno objawowego AIDS.

zadania MEN w zakresie profilaktyki AIDS/HIV

Ministerstwo edukacji narodowej co może zapewnić w sprawie zapobiegania zakażenia HIV:

- kształtowanie świadomości zagrożenia
- podejmowanie działań zmierzających do ograniczenia rozprzestrzeniania HIV
- Monitorowanie i ewaluacja realizacji zadań. ( działanie, monitorowanie, ewaluacja).

KŚZ dzieli się na:
- edukacje dzieci i młodzieży szkolnej poprzez wprowadzanie programów przeciwko HIV odpowiednich dla grup wiekowych. Wyjaśnianie dzieciom czym są wirusy, choroby zakaźne, jak się bronić, co to jest higiena psychiczna, osobista , z samym pojęciem HIV, AIDS (dzieci starsze), wychowanie w rodzinie.
- działania dla kadry pedagogicznej poprzez szkolenie kadry pedagogicznej , która jest odpowiedzialna za edukacje dzieci, uświadamiać im program HIV i AIDS. Doskonalenie nauczycieli do przekazywania wiedzy w zakresie seksualnym. Prewencja przemocy seksualnej, zapobieganie przemocy seksualnej.

Przemoc seksualna jest widoczna w pracy z dzieckiem, te przejawy, wskaźniki mają swój wydźwięk, pierwszy to widzi nauczyciel. Dzieci trafiają do psychologa wtedy gdy dużo rzeczy już się wydarzyło. Działanie profilaktyczne, nauczyciel odpowiada za dziecko do momenty opuszczenia szkoły.

Prewencja - daje upoważnienie np. do odebrania uczniowi playboya!

Krajowy Program zwalczania AIDS i Zapobiegania Zakażeniom HIV

Krajowe Centrum ds AIDS prowadzi działalność:

edukacyjną, wspierającą, wydawniczą, badawczą i interwencyjną poprzez:

wydawanie książek, ulotek, plakatów, filmów, materiałów do bezpłatnego rozdawnictwa
szkolenia i działania profilaktyczne dla grup zawodowych, m.in. dla:

policjantów, strażaków, lekarzy, stomatologów
kampanie społeczne w zakresie HIV-AIDS
badania opini społeczeństwa

Głównymi zadaniami Krajowego Programu są:

Ograniczenie rozprzestrzeniania się zakażeń HIV m.in. poprzez zapewnienie odpowiedniego dostępu do informacji, edukacji i usług w zakresie profilaktyki HIV/AIDS,

- prowadzenie długofalowych programów profilaktyczno-edukacyjnych dla młodzieży

- organizowanie uświadamiających kampanii medialnych

- rozszerzanie sieci punktów wykonujących testy na obecność HIV z profesjonalnym poradnictwem

- międzynarodowa wymiana doświadczeń w walce z HIV/AIDS;

Poprawe jakości życia i dostępu do opieki zdrowotnej dla osób żyjących z HIV/AIDS oraz ich bliskich poprzez:

- promowanie i wspieranie działań organizacji pozarządowych i wolontariatu w zakresie profilaktyki HIV
- pomocy zakażonym HIV i chorym na AIDS
- promowanie projektów integracyjnych z chorymi.

Przy pracy nad programem aktywnie uczestniczyły następujące organizacje:

STOWARZYSZENIE WOLONTARIUSZY WOBEC AIDS BĄDŹ Z NAMI

SPOŁECZNY KOMITET DS AIDS

STOWARZYSZENIE MONAR-u KRAKÓW, WARSZAWA

TOWARZYSTWO ROZWOJU RODZINY i inne